برای سرمایهگذاری که میخواهد ریسکهای خود را در معاملات نمادها به حداقل برساند، استراتژی Covered Call یا خرید تحت پوشش هم میتواند سودآور بوده و هم پوشش ریسک انجام دهد.
برای استفاده از آپشن خرید تحت پوشش، یک سرمایهگذار باید صاحب نماد معاملاتی یا سهام باشد.
این مقدار معمولا حداقل باید 100 سهم باشد و همینطور شما باید حق خرید و فروش نماد معاملاتی را با یک قیمت ثابت (قیمت استرایک) در یک باز زمانی مشخص، داشته باشید.
معمولا سرمایهگذاران این استراتژی را زمانی که نماد معاملاتی حرکت مناسبی داشته است و احتمالا یک عقبنشینی در کوتاه مدت را دارد، پیادهسازی میکنند.
بنابراین، به جای فروش نماد معاملاتی برای اجتناب از حرکت نزولی، شما میتوانید آپشنهای Call را به عنوان یک پوشش ریسک به فروش برسانید.
زمانی که شما یک آپشن را میفروشید، مبلغی را دریافت میکنید که اگر آپشن ناموفق بوده و تاریخ انقضایش به پایان برسد، میتوانید نگه دارید.
اگر قیمت نماد معاملاتی در زمان انقضا حتی یک سنت بیشتر از قیمت استرایک باشد، بنابراین آپشن شما اعمال میشود و مجبور به فروش نماد با قیمت استرایک خواهید بود.
فرض کنید که 100 سهم از AAPL را با قیمت 100 دلار برای هر سهم خریدهاید و قیمت سهام در ادامه به 110 دلار میرسد.
شما هنوز میتوانید آن را برای بلند مدت نگه دارید اما فکر میکنید که قیمت یک عقبنشینی را تجربه خواهد کرد.
برای اینکه از خودتان در مقابل عقبنشینی قیمت نماد محافظت کنید، شما میتوانید به فروش آپشنهای Call با قیمت استرایک 111 دلار برای یک هفته یا یک ماه بپردازید و مبلغ فروش آن را دریافت کنید.
در این شرایط اگر سهام دچار عقبنشینی شده و تاریخ انقضای آپشن قبل از رسیدن به قیمت استرایک به پایان برسد، شما میتوانید نماد معاملاتی و همینطور مبلغی که از فروش دریافت کردهاید را حفظ کنید.
در غیر این صورت، اگر سهام به حرکت صعودی خود ادامه دهد و بالاتر از 111 دلار در هنگام به پایان رسیدن تاریخ انقضا بسته شود، آپشن فعال شده و سهامتان با قیمت استرایک به فروش میرسد.